Waar gebeurd

“Jullie kennen mijn werk waarschijnlijk van mijn graphic novels Punk Rock & Mobile Homes, Mijn vriend Dahmer, Trashed en Kent State. Vier van mijn albums die de laatste jaren in Nederland verschenen zijn.
Maar tientallen jaren daarvoor schreef en tekende ik al naar schatting zo’n 1.500 strips en korte verhalen.
Deze bundeling, True Stories, is het beste werk uit die jaren.

De meeste van deze strips werden als undergroundstrips onder de titel The City gepubliceerd in gratis weekbladen in Amerika en Canada. Mijn strip verscheen in meer dan 140 van deze kranten.
Ik was 28 toen ik The City bedacht. Ik worstelde al jaren om de strips die ik voor ogen had op papier te krijgen. Met The City heb ik dat eindelijk gedaan. Voor het eerst in mijn jonge carrière hadden mensen het over mijn werk. Ik was onderweg. Ik bedacht het als een cartoondagboek van een jonge, stedelijke, tegencultuur-sukkel. Het was een strip in vrije vorm over een heleboel dingen, maar de kern was wat ik True Stories noemde, kleine observatieverhalen die ik ontdekte tijdens mijn reizen door de stad, terwijl ik op de trolley reed of lunchte in een broodjeszaak of gewoon over het trottoir liep. Ik had een paar vertrouwde vrienden die me verhalen gaven, maar de meeste hiervan zijn van mij.
Dit is dus oud werk, deels heel oud. Terugkijken is altijd een probleem voor mij geweest, maar ik ben dol op deze verhalen. Ik herinner me wat ik deed in mijn leven toen ze plaatsvonden, waar mijn hoofd was, waar mijn kunst was, waar mijn carrière was. Je vindt hier een behoorlijk schokkende stilistische evolutie, in een kwart eeuw strips. Ik ben altijd een rusteloze artiest geweest en dat is hier zeker te zien. Het lijkt alsof drie of vier verschillende mensen deze dingen hebben getekend! Af en toe was ik stilistisch de weg kwijt, en dat zie je hier ook. Ik kijk terug naar deze strips en, hoe vreselijk getekend sommige ook zijn, ik zie een jonge auteur zijn stem vinden, week na week. Dat doet me glimlachen.
Het is geweldig, om Joe Strummer te citeren, ‘om op de juiste plaats, op het juiste moment, met de juiste shit te zijn.’ Dat was ik in 1990, en sindsdien heb ik die buzz achtervolgd.
Dus hier is het, 25 jaar van mijn shit.”