IJzeltje 3. Het strandjutterspact

De dag waarop Mervent het kind onder zijn dak opnam, kwam hij me een bezoekje brengen… Hij vertelde me over zijn verfoeilijke plan. Ik raadde hem aan zijn geheim aan de dolmen toe te vertrouwen. Dat was mijn manier om de strandjutters af te schrikken. Ik vertelde hun dat de steen dan het beste in hen absorbeerde in ruil voor het fortuin dat ze hoopten te vinden. Het was een soort pact.’ Terwijl de geest van Brune het mysterie van de stenen tafel onthult, vereffent IJzeltje haar rekeningen met haar beulen. Een slotakte waarin het stille geweld van het gestolen kind en de abjecte wreedheid van degenen die haar tot een gebroken bestaan veroordeelden tot een definitief einde komen