Rebetissa (het tegengif)

Moeten we onze rug buigen om onze kunst te blijven beoefenen?
In 1936 nam generaal Ioannis Metaxas in Griekenland de macht over, vestigde een dictatuur en voerde censuur in. Alle liederen waarin oosterse toonladders, rebetikas, voorkomen, zijn verboden omdat ze als subversief worden beschouwd. De politie plunderde cafés, vernielde instrumenten en brak de vingers van muzikanten die deze muziek bleven spelen. Katina is de eigenaresse van een café waar muzikanten uit Rébétiko en hun twee zangeressen, Bèba en Marika, welkom zijn. De vraag die ze stelt is ogenschijnlijk eenvoudig: of ze stemmen ermee in om van
register te veranderen en hun traditionele instrumenten op te geven om samen te kunnen blijven spelen en een inkomen te kunnen verdienen, of ze weigeren en raken allemaal werkloos en zijn ze veroordeeld tot een andere baan. Zoals een van hen zegt: “Wij hebben het ongeluk dat we alleen maar zijn wie we zijn, in een wereld die niet langer wil zijn wie we zijn.”
Met Rebetissa heeft David Prudhomme een indrukwekkende graphic novel gemaakt over de noodzaak om je passie te blijven beleven wanneer dat verboden is.